Aktualności

Dlaczego terapia zaburzeń głosu powinna być kompleksowa?

W ogólnoświatowych trendach dotyczących postępowania w leczeniu zawodowych zaburzeń głosu dominuje podejście holistyczne, kompleksowe. Podkreśla się, że celem leczenia zaburzeń głosu jest przywrócenie takiego stanu narządu głosu, który spełniałby potrzeby pacjenta zarówno zawodowe, socjalne i emocjonalne, oczywiście przy uwzględnieniu jego realnych możliwości.

Do metod terapii zaburzeń głosu należą:

  • rehabilitacja głosu,
  • mikrochirurgia,
  • farmakoterapia,
  • psychoterapia,
  • fizykoterapia,
  • leczenie sanatoryjne.

Z wymienionych metod najważniejsza jest rehabilitacja głosu, która ma za zadanie przywrócić prawidłową lub zapewnić optymalną funkcję głosową krtani poprzez korektę emisji i poprawę stanu aparatu głosowego. Rehabilitacja głosu dotyczy nie tylko zmian czynnościowych, ale i organicznych, gdzie przeważnie konieczne jest leczenie mikrochirurgiczne. Terapia chirurgiczna powinna być jednak poprzedzona rehabilitacją foniatryczną, gdyż zdarza się, że zmiany typu guzki głosowe, małe przerosty polipowate fałdów głosowych lub owrzodzenia kontaktowe mogą ustąpić po rehabilitacji głosu, bez konieczności operacji. Natomiast w przypadku leczenia chirurgicznego zmian organicznych o podłożu zawodowym po zakończeniu procesu gojenia konieczna jest rehabilitacja głosu, aby nie doszło do nawrotów.
Leczenie zaburzeń głosu powinno być kompleksowe i wielospecjalistyczne, w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta. Coraz częściej zespół prowadzący terapię schorzeń narządu głosu, składający się z laryngologa/foniatry i logopedy, dołącza do swojego grona psychologa i fizjoterapeutę. W powstawaniu zaburzeń głosu znaczną rolę odgrywają zaburzenia adaptacyjne w stresie. Czynniki psychogenne mogą być współodpowiedzialne za powstawanie problemów głosowych lub też mogą być bezpośrednią ich przyczyną. Można wskazać na kilka mechanizmów wyjaśniających związek pomiędzy stresem a zaburzeniami głosu:

  • przenoszenie napięcia (np. z mięśni karku i kręgosłupa na mięśnie zewnętrzne i wewnętrzne krtani lub odwrotnie),
  • powstrzymywanie się od reakcji, co prowadzi do objawu „zaciśniętego” gardła,
  • spłycenie oddechu, jako utrwalona reakcja na stres, utrudniające fonację,
  • zaburzenia w wydzielaniu śluzu w błonie śluzowej układu oddechowego (charakterystyczna suchość w gardle w sytuacjach stresowych).

Z kolei powtarzające się zaburzenia głosu, np. chrypki, zaniki głosu itp. powodują istotny dyskomfort w funkcjonowaniu zawodowym i społecznym, co w dalszym etapie może prowadzić do zmian w stanie zdrowia psychicznego i wywoływać takie objawy jak obniżony nastrój lub lęk, szczególnie w przypadku osób, u których głos jest narzędziem pracy.
Z tych powodów wsparcie psychologiczne często poprawia efekty rehabilitacji głosu. Rola psychologa polega na nauczeniu pacjenta radzenia sobie ze stresem oraz ułatwianiu relaksacji całego ciała. Podobnie pozytywnie wpływają na proces leczenia działania fizjoterapeutyczne, szczególnie w przypadku hyperfunkcjonalnych zaburzeń głosu, związanych z podwyższonym napięciem mięśniowo-powięziowym w obrębie krtani, gardła i okolicznych struktur. Zadaniem fizjoterapeuty, najlepiej z kompetencjami w zakresie manualnych technik osteopatycznych, jest usprawnienie biomechaniki mięśniowo-powięziowej aparatu głosowego.

1 014 wizyt(y)

sr-fb-share-9569925 sr-print-4618361sr-pdf-7597418sr-email-5799000