Ta jednoroczna roślina z rodziny Psiankowatych w Europie pojawiła się w połowie XVI wieku z obszarów południowych Morza Kaspijskiego i Morza Czarnego. W Polsce dość często możemy ją spotkać na niżu w pobliżu domostw lub na rumowiskach. Chętnie sadzona w ogrodach w celach ozdobnych. Ze względu na swoje specyficzne właściwości halucynogenne nazywano ją również Yerba del diabolo, która dosłownie oznaczała diabelskie ziele. Przekroczenie dawki leczniczej wiązało się bowiem w większości przypadków z bardzo mrocznymi i przytłaczającymi wizjami, które w skrajnych wypadkach utrzymywały się nawet do tygodnia i doprowadzały człowieka na skraj obłędu lub wyczerpania psychofizycznego. Natomiast w umiarkowanych dawkach lub po odpowiednim spreparowaniu bieluń jest cenną rośliną leczniczą. Surowcem są liście, które zbiera się w okresie kwitnienia, czyli w lipcu lub sierpniu. Liście należy suszyć w temp. 50-60 stopni C. lub przetwarzać na świeżo. Surowcem są też nasiona bielunia, które zawierają więcej alkaloidów tropanowych.

Bieluń dziędzierzawa

Przepis na lek:

Nalewka z bielunia (Tinctura Stramonii) – sporządzamy zalewając rozdrobnione liście alkoholem 50-60% w proporcji 1:3 lub 1:5. Maceracja powinna trwać minimum 7-14 dni w ciemnym miejscu.

Działanie:

Nalewka podana doustnie to głównie środek przeciwastmatyczny. Przyjęcie odpowiedniej dawki skutkuje osłabieniem lub zniesieniem skurczu mięśni gładkich oskrzeli i przerwanie ataku dychawicy oskrzelowej. Analogicznie działa wypalenie w fajce lub papierosie 1,25g liści bielunia (co odpowiada dawce ok. 3,2 mg alkaloidów). Ponadto nalewka to lek rozkurczowy stosowany w stanach skurczowych jelit, dróg żółciowych i moczowych. Nalewka z liści lub nasion bielunia łagodzi bóle reumatyczne, wspomaga leczenie stanów zapalnych mięśni i stawów, uśmierza ból przy ukąszeniach i obrzękach. Ekstrakt alkoholowy z nasion bielunia połączony z nalewką żywokostową to skuteczny środek rozgrzewający stawy, przyspieszający gojenie ran i miejscowo znieczulający.

Dawkowanie:

Dorośli mogą przyjmować 15-30 kropli rozcieńczonych w kieliszku wody 1-3 razy dziennie w stanach skurczowych przewodu pokarmowego, kolce jelitowej, żółciowej i nerkowej, ostrym zapaleniu woreczka żółciowego, a także przy dychawicy oskrzelowej. Zewnętrznie w formie okładów przy stłuczeniach, obrzękach, ukąszeniach komarów i pajęczaków, naciągniętych mięśniach, bólach reumatoidalnych.

UWAGA! Nie można podawać dzieciom. Nie przekraczać zalecanych dawek. Przedawkowana wywołuje niebezpieczne halucynacje, otępienie, zaburzenia psychiczne, dezorientację, a także może symulować stany schizofreniczne paranoidalne.

2 022 wizyt(y)