Horyniec-Zdrój (do 6 lutego 1998 Horyniec) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Horyniec-Zdrój, na pograniczu Płaskowyżu Tarnogrodzkiego i Roztocza Wschodniego.

Uzdrowisko Horyniec-Zdrój kierunki leczenia:

Minister Zdrowia po analizie przedstawionych przez Prezydentów, Burmistrzów i Wójtów Gmin Uzdrowiskowych operatach uzdrowiskowych, biorąc pod uwagę świadectwa wód i borowin leczniczych oraz klimatu leczniczego, wydanych przez uprawnione jednostki naukowe, a także posiadaną specjalistyczną kadrę medyczną i osiągnięcia w leczeniu danego profilu w uzdrowisku, wydał Decyzje, potwierdzające o możliwości prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego w danym uzdrowisku w określonych kierunkach leczniczych:

• choroby ortopedyczno – urazowe,
• choroby układu nerwowego,
• choroby reumatologiczne,
• osteoperoza,
• choroby skóry,
• choroby kobiece.

Uzdrowisko Horyniec-Zdrój walory:

Lecznicze właściwości tutejszych źródeł siarczkowych znane były od dawna. Miała tu bywać w celach zdrowotnych Marysieńka Sobieska, a nawet sam król Sobieski. Udokumentowane początki uzdrowiska to jednak dopiero koniec XIX w., kiedy to Aleksander Poniński urządził pierwszy, prymitywny zakład kąpielowy. Wykorzystywana była woda z dwóch źródeł: z jednego do kąpieli, z drugiego do picia. Kąpiele odbywały się w szopie, w której urządzono trzy kabiny z trzema wannami każda. Kuracjusze (w sezonie nawet 300 osób) mieszkali w karczmie, w klasztorze, w oficynie dworskiej lub u okolicznych gospodarzy. W 1919 r. Mieczysław Orłowicz pisał w „Ilustrowanym Przewodniku po Galicyi”: Mały, prymitywnie urządzony, prawie wyłącznie przez Żydów frekwentowany zakład kąpielowy siarczany o kilku łazienkach. Wspominał natomiast o dużym zakładzie kąpielowym w pobliskim Niemirowie. W 1923 r. nowy właściciel, Stanisław Karłowski ponownie uruchomił uzdrowisko. Nowy zakład kąpielowy powstał w kompleksie posiadłości dworskiej. W miejscu, gdzie biły lecznicze źródła, powstał park zdrojowy. W latach 30. XX w. było tu już 16 pensjonatów oferujących 500 miejsc.

Wszystkie urządzenia kąpielowe i większość pensjonatów zostały zniszczone w czasie II wojny światowej. Od 1948 r. rozpoczęły się niezorganizowane zabiegi w prymitywnych warunkach. Próby odtworzenia uzdrowiska nastąpiły w 1957 r. W 1962 r. wybudowano z inicjatywy Centrali Rolniczych Spółdzielni mały zakład przyrodoleczniczy. W 1969 r. powstało w adaptowanym pałacu Ponińskich sanatorium „Metalowiec”. W 1973 r. zakład przyrodoleczniczy został przejęty przez P.P. „Uzdrowiska Polskie”. Od 1973 r. Horyniec ma status uzdrowiska.

Uzdrowisko Horyniec-Zdrój atrakcje turystyczne:







kuracjusz24.pl 1 785 wizyt(y)