Rosyjscy naukowcy ustalili, że chrapanie podczas snu powoduje poważny stres oksydacyjny, obciążony patologicznymi zmianami w organizmie. Chrapanie powoduje brak tlenu, co skutkuje niszczeniem lipidów, wchodzących w skład wszystkich żywych komórek. Ostatecznie stwarza to zagrożenie śmierci dla samych komórek. Pacjenci, cierpiący na chrapanie, powinni brać antyoksydanty – twierdzą somnolodzy.

Chrapanie jest oznaką zaburzenia oddechu z powodu zwężenia dróg oddechowych. Konsekwencją tego jest niedobór tlenu, który rano objawia się hipertonią, bólem głowy i pogorszeniem pracy mózgu. Nie mnie groźny jest inny skutek chrapania – udowodnili naukowcy z Syberyjskiego Wydziału Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych. Specjaliści z Irkuckiego Somnologicznego Centrum Naukowego, zajmującego się problemami zdrowia rodziny RANM odkryli, że proces utleniania lipidów w organizmie chrapiących pacjentów przebiega tak szybko, że potrzebują antyoksydantów.

Lipidy – substancje tłuszczopodobne– stanowią nieodłączną część komórki, rezerwę energetyczną organizmu. Lipidy wpływają na przenikliwość komórek i aktywność fermentów, uczestniczą w przekazywaniu impulsów nerwowych, w kurczeniu się mięśni i procesach immunologicznych.

Specjaliści z Irkuckiego Centrum Somnologicznego przeprowadzili eksperyment z udziałem 50 mężczyzn ochotników w wieku 46-55 lat. Z nich 37 osób cierpiało na zaburzenie oddechu podczas snu. Naukowcy ustalili zawartość produktów utlenienia we krwi uczestników eksperymentu.

Aktywne formy tlenu są niezmiennymi elementami oddechu. Są obecne w każdym organizmie, tak samo jak antyoksydanty. Jednak w przypadku stresu oksydacyjnego równowaga jest zakłócona w stronę aktywnych form tlenu. Taką właśnie sytuację obserwowali badacze w grupie mężczyzn ze zwężonymi drogami oddechowymi.

Tym sposobem, chrapiący pacjenci podczas snu cierpią na stres oksydacyjny, który powoduje uszkodzenie komórek, a więc patologiczne zmiany w organizmie. „Wyniki badania pokazały, że 100% mężczyzn z zaburzeniem oddechu podczas snu ma patologię układu krążenia i miażdżycowe zmiany naczyniowe” – mówi szefowa centrum somnologicznego, profesor Irina Madajewa. Aby uniknąć przykrych skutków, chrapanie trzeba leczyć. Terapia powinna uwzględniać antyoksydanty, tłumiące utlenianie lipidów.

Obecnie naukowcy ustalają, czy oksydacyjnego stresu doświadczają kobiety z zaburzeniem snu w okresie klimakterium. Następnie badacze ustalą płciowe różnice zaburzeń metabolicznych przy zaburzeniach snu.